Afgelopen vrijdag hebben we de oude Mayastad Calakmul bezocht. Deze stad is, zoals veel andere grote Maya-steden, rond de ‘Classic Maya Collapse’, zo’n 900 jaar A.D. compleet verlaten. Hoewel deze collapse vaak geweten wordt aan ernstige droogte, zouden ook andere factoren zoals vulkaanuitbarstingen hierin een rol kunnen spelen. Het onderzoeken van deze factoren is precies de reden waarom we hier in Mexico zijn.
Afgelopen woensdag zijn we richting Mexico vertrokken om hier voor de derde en laatste keer veldwerk te verrichten. Dit veldwerk is onderdeel van een PhD project van Kees Nooren. Hij doet onderzoek naar de ontwikkeling van de Usumacinta-Grijalva delta gedurende de afgelopen 5000 jaar. Hij kijkt hierbij onder andere naar de menselijke invloeden, maar ook naar andere invloeden zoals klimaatverandering en vulkaanuitbarstingen. Dit zeer brede onderzoek maakt dan ook dat we met een hele diverse groep naar Mexico afgereisd zijn. Wim Hoek, Hans Middelkoop en Kees zijn hier om de laatste data te verzamelen voor het onderzoek van Kees. Daarnaast zijn Bocaj Post en ikzelf mee om materiaal te verzamelen voor ons masteronderzoek. Bocaj gaat op zoek naar tephralagen in rivierterrassen. Door de tephra’s (grieks woord voor as) te bestuderen, hoopt hij een beeld te krijgen van de verschillende vulkaanuitbarstingen die het gebied de afgelopen paar duizend jaar gekend heeft. Ikzelf ga diatomeeën (kiezelwieren) uit afzettingen in meren bestuderen. Dit zijn eencellige micro-organismen die in het water leven. Diatomeën zijn zeer gevoelig voor veranderingen in milieu-omstandigheden. Ik hoop met mijn onderzoek een klimaatsignaal (vooral droogte) uit mijn diatomeeënrecord af te kunnen leiden.
De eerste indrukken
We zullen twee weken hier in Mexico zijn om al onze data en monsters te verzamelen. Kees heeft daarom een heel strak schema opgesteld, waar we nu al een enkele keer vanaf hebben moeten wijken. Na aankomst in Cancún zijn we via de stad Chetumal op weg naar de delta gegaan, aangezien in Chetumal ons boormateriaal zou liggen. Helaas bleek hier maar de helft van het materiaal te liggen en ligt de rest (hopelijk) in Villahermosa. Onderweg naar de delta hebben we vrijdag een culturele stop gemaakt in Calakmul, een prachtige oude Mayastad verscholen in de jungle. Na een tocht van 60 kilometer door de jungle kwamen we aan bij de stad, waar gigantische tempels een prachtig uitzicht over de jungle boden. Als klap op de vuurpijl werden we op de terugweg verrast door een stel apen dat in de bomen aan het slingeren was. Van heel dichtbij hebben we ze kunnen bekijken. Dat was toch wel een andere ervaring dan aapjes kijken in de dierentuin.
Zaterdag hebben we onze eerste data verzameld. Een vriendelijke Mexicaan heeft met ons in zijn boot een transect over de Usumacinta gevaren, waarbij hij tussendoor ook nog wat lokale bewoners overzette. We hebben de diepte van de rivier ingemeten en monsters verzameld. Deze gegevens zal Ivar, een andere masterstudent, gebruiken om de afvoer van de Usumacinta te modelleren. Het diepteprofiel van de Usumacinta bleek mooi asymmetrisch te zijn en een maximale diepte van 7,7m werd gemeten. Na heerlijk in het bootje te hebben gevaren en gemeten (ik kan slechtere manieren van veldwerk bedenken) zijn we doorgereden naar Huimanguillo, onze uitvalsbasis voor de komende dagen.
Sporen van de El Chichón vulkaan
Gisteren hebben we onze eerste lange velddag gehad. Om half 6 stonden we naast ons bed, om ’s avonds om half 8 weer verbrand, vies en bezweet terug te keren. We zijn voor het onderzoek van Bocaj op zoek gegaan naar vulkanische afzettingen in rivierterrassen van de Magdalenarivier, een rivier die ontspringt vlak-bij de El Chichón en uiteindelijk samenkomt met het water van de Grijalva. De El Chichón is afgelopen paar duizend jaar verschillende keren uitgebarsten. Veel vulkanisch materiaal ligt opslagen in de rivierterrassen. Bocaj en Kees verwachten dat de verschillende rivierterrassen materiaal van verschillende uitbarstingen bevatten. Daarom hebben we gisteren drie verschillende rivierterrassen bemonsterd om te kijken of dit inderdaad het geval is. In Utrecht zal Bocaj zijn materiaal chemisch analyseren om zo de samenstelling van de tephra’s te achterhalen. Toch blijkt het helemaal niet zo gemakkelijk te zijn om de terrassen te dateren, aangezien we nog geen houtskool voor C-14 dateringen in de terrassen hebben gevonden. Hopelijk volgende keer beter!
Komende dagen gaan we onder andere nog meer rivierterrassen bekijken en een meerkern steken voor mijn diatomeeënanalyse. We hebben hiervoor een geschikt meer op het oog, nu maar afwachten of we een goede kern kunnen steken. Hierover volgende keer meer, dan volgen ook meer foto's. Tot dan!
Karlijn
Afgelopen woensdag zijn we richting Mexico vertrokken om hier voor de derde en laatste keer veldwerk te verrichten. Dit veldwerk is onderdeel van een PhD project van Kees Nooren. Hij doet onderzoek naar de ontwikkeling van de Usumacinta-Grijalva delta gedurende de afgelopen 5000 jaar. Hij kijkt hierbij onder andere naar de menselijke invloeden, maar ook naar andere invloeden zoals klimaatverandering en vulkaanuitbarstingen. Dit zeer brede onderzoek maakt dan ook dat we met een hele diverse groep naar Mexico afgereisd zijn. Wim Hoek, Hans Middelkoop en Kees zijn hier om de laatste data te verzamelen voor het onderzoek van Kees. Daarnaast zijn Bocaj Post en ikzelf mee om materiaal te verzamelen voor ons masteronderzoek. Bocaj gaat op zoek naar tephralagen in rivierterrassen. Door de tephra’s (grieks woord voor as) te bestuderen, hoopt hij een beeld te krijgen van de verschillende vulkaanuitbarstingen die het gebied de afgelopen paar duizend jaar gekend heeft. Ikzelf ga diatomeeën (kiezelwieren) uit afzettingen in meren bestuderen. Dit zijn eencellige micro-organismen die in het water leven. Diatomeën zijn zeer gevoelig voor veranderingen in milieu-omstandigheden. Ik hoop met mijn onderzoek een klimaatsignaal (vooral droogte) uit mijn diatomeeënrecord af te kunnen leiden.
De eerste indrukken
We zullen twee weken hier in Mexico zijn om al onze data en monsters te verzamelen. Kees heeft daarom een heel strak schema opgesteld, waar we nu al een enkele keer vanaf hebben moeten wijken. Na aankomst in Cancún zijn we via de stad Chetumal op weg naar de delta gegaan, aangezien in Chetumal ons boormateriaal zou liggen. Helaas bleek hier maar de helft van het materiaal te liggen en ligt de rest (hopelijk) in Villahermosa. Onderweg naar de delta hebben we vrijdag een culturele stop gemaakt in Calakmul, een prachtige oude Mayastad verscholen in de jungle. Na een tocht van 60 kilometer door de jungle kwamen we aan bij de stad, waar gigantische tempels een prachtig uitzicht over de jungle boden. Als klap op de vuurpijl werden we op de terugweg verrast door een stel apen dat in de bomen aan het slingeren was. Van heel dichtbij hebben we ze kunnen bekijken. Dat was toch wel een andere ervaring dan aapjes kijken in de dierentuin.
Zaterdag hebben we onze eerste data verzameld. Een vriendelijke Mexicaan heeft met ons in zijn boot een transect over de Usumacinta gevaren, waarbij hij tussendoor ook nog wat lokale bewoners overzette. We hebben de diepte van de rivier ingemeten en monsters verzameld. Deze gegevens zal Ivar, een andere masterstudent, gebruiken om de afvoer van de Usumacinta te modelleren. Het diepteprofiel van de Usumacinta bleek mooi asymmetrisch te zijn en een maximale diepte van 7,7m werd gemeten. Na heerlijk in het bootje te hebben gevaren en gemeten (ik kan slechtere manieren van veldwerk bedenken) zijn we doorgereden naar Huimanguillo, onze uitvalsbasis voor de komende dagen.
Sporen van de El Chichón vulkaan
Gisteren hebben we onze eerste lange velddag gehad. Om half 6 stonden we naast ons bed, om ’s avonds om half 8 weer verbrand, vies en bezweet terug te keren. We zijn voor het onderzoek van Bocaj op zoek gegaan naar vulkanische afzettingen in rivierterrassen van de Magdalenarivier, een rivier die ontspringt vlak-bij de El Chichón en uiteindelijk samenkomt met het water van de Grijalva. De El Chichón is afgelopen paar duizend jaar verschillende keren uitgebarsten. Veel vulkanisch materiaal ligt opslagen in de rivierterrassen. Bocaj en Kees verwachten dat de verschillende rivierterrassen materiaal van verschillende uitbarstingen bevatten. Daarom hebben we gisteren drie verschillende rivierterrassen bemonsterd om te kijken of dit inderdaad het geval is. In Utrecht zal Bocaj zijn materiaal chemisch analyseren om zo de samenstelling van de tephra’s te achterhalen. Toch blijkt het helemaal niet zo gemakkelijk te zijn om de terrassen te dateren, aangezien we nog geen houtskool voor C-14 dateringen in de terrassen hebben gevonden. Hopelijk volgende keer beter!
Komende dagen gaan we onder andere nog meer rivierterrassen bekijken en een meerkern steken voor mijn diatomeeënanalyse. We hebben hiervoor een geschikt meer op het oog, nu maar afwachten of we een goede kern kunnen steken. Hierover volgende keer meer, dan volgen ook meer foto's. Tot dan!
Karlijn