We hebben het grote voordeel dat het hier 24 uur licht is, dus als er bijvoorbeeld 's ochtends een bui valt gaan we pas 's middags op pad en gaan we 's avonds lang door, of we staan vroeg op en stoppen wat eerder.
Schitterend landschap
Het landschap is schitterend, sneeuw op de toppen, gletsjerijs voor het grijpen en een enorme verzameling met soorten rivieren en hellingen waar een aardwetenschappershart van gaat kloppen, allerlei mooie kleuren groen in de dalen van de korstmossen, paddestoelen, mossen (met gaten van de vraatzuchtige ganzen) en kleine plantjes.
Schitterend landschap
Het landschap is schitterend, sneeuw op de toppen, gletsjerijs voor het grijpen en een enorme verzameling met soorten rivieren en hellingen waar een aardwetenschappershart van gaat kloppen, allerlei mooie kleuren groen in de dalen van de korstmossen, paddestoelen, mossen (met gaten van de vraatzuchtige ganzen) en kleine plantjes.
Hoogtevrees
De hellingen zijn vaak zo steil dat we handen en voeten nodig hebben en de stenen de berg al af beginnen te schuiven (erg prettig als je hoogtevrees hebt zoals ik). De rivieren die we oversteken stromen behoorlijk wild en ik ben nog niet met droge voeten thuisgekomen.
Het geluid is overigens ook erg inzichtelijk: je kan de blokken steen horen in de rivier (en als je bijna uitglijdt) en IN de op het eerste gezicht droge hellingen kabbelt duidelijk grondwater van het smelten van dat ijs. Dat lijkt niet heel erg vergelijkbaar met wat er op Mars gebeurt. We gingen eerder naar Chili omdat het daar bijna net zo droog is als op Mars, maar veel te warm. Nu zijn we op Spitsbergen omdat het daar goed koud is (doch Mars is nu nog veel kouder), maar een stuk natter.
Natte zomer
Hier zijn we dan ook vooral voor de periglaciale effecten, d.w.z. de processen die je krijgt als vriezen en dooien en sneeuw en gletsjers een rol van belang spelen. Daar zijn duidelijk veel sporen van op Mars. We hoorden vandaag dat we nu toevallig in een van de natste zomers ooit zitten hier. Dat heeft nauwelijks effect op die landvormen die we bestuderen omdat het niet echt hard regent ofzo, alleen maar veel kleine beetjes, maar wel effect op hoe het eruit ziet want daardoor is het groener dan ooit. Toch is dit gemiddeld wel zo ongeveer een poolwoestijn hier want er valt gemiddeld jaarlijks maar 200 mm regen of zoiets.
Bekijk alle foto's in het fotoalbum
De hellingen zijn vaak zo steil dat we handen en voeten nodig hebben en de stenen de berg al af beginnen te schuiven (erg prettig als je hoogtevrees hebt zoals ik). De rivieren die we oversteken stromen behoorlijk wild en ik ben nog niet met droge voeten thuisgekomen.
Het geluid is overigens ook erg inzichtelijk: je kan de blokken steen horen in de rivier (en als je bijna uitglijdt) en IN de op het eerste gezicht droge hellingen kabbelt duidelijk grondwater van het smelten van dat ijs. Dat lijkt niet heel erg vergelijkbaar met wat er op Mars gebeurt. We gingen eerder naar Chili omdat het daar bijna net zo droog is als op Mars, maar veel te warm. Nu zijn we op Spitsbergen omdat het daar goed koud is (doch Mars is nu nog veel kouder), maar een stuk natter.
Natte zomer
Hier zijn we dan ook vooral voor de periglaciale effecten, d.w.z. de processen die je krijgt als vriezen en dooien en sneeuw en gletsjers een rol van belang spelen. Daar zijn duidelijk veel sporen van op Mars. We hoorden vandaag dat we nu toevallig in een van de natste zomers ooit zitten hier. Dat heeft nauwelijks effect op die landvormen die we bestuderen omdat het niet echt hard regent ofzo, alleen maar veel kleine beetjes, maar wel effect op hoe het eruit ziet want daardoor is het groener dan ooit. Toch is dit gemiddeld wel zo ongeveer een poolwoestijn hier want er valt gemiddeld jaarlijks maar 200 mm regen of zoiets.
Bekijk alle foto's in het fotoalbum