Gisteren kwam er een eind aan de bui van 3 dagen en werd het zowaar weer droog, en dus prettig veldweer om een veenkern te steken! Omdat het grootste deel van Disko bestaat uit vulkanische afzettingen die niet alleen mineraalrijk, maar ook relatief poreus en dus goed doorlatend zijn, zijn er relatief weinig meerafzettingen (te droog) en veenafzetingen (droog en hoge decompositie). De plateaubasalten stammen uit het Paleoceen en zijn enkele tientallen miljoenen jaren oud. Onder dit pakket afzettingen, waarin prachtige erosiepatronen te zien zijn, bevinden zich metamorfe gesteenten, voornamelijk gneiss, uit het Proterozoïcum, ca 2.5 miljard jaar oud. Uit de tussenliggende geologische tijd zijn er geen gesteenten aanwezig, en het Arctic Station bevindt zich ongeveer op dit contactvlak: de “Disko discordantie”. De metamorfe gesteenten hebben het voordeel dat ze mineraalarm, relatief zuur en ondoorlatend zijn, dus bij uitstek geschikt als ondergrond voor veenvorming. In het gebied ten westen van Qeqertarsuaq, bij de Lyngmarksbugt, hebben we een mooi veentje kunnen bemonsteren, waaromheen ook veel dwergberk aanwezig was. Het pakket is ca 90 cm dik, en we verwachten daarin een paar duizend jaar terug te kunnen gaan in de tijd, dus ook wat dat betreft: missie geslaagd.
Vandaag zouden we terug gaan naar Kangerlussuaq, maar de snelboot vaart niet naar Ilulissat vanwege te hoge golven, we zijn omgeboekt naar de langzame boot (6 uur varen), en missen onze vlucht. Nu snel proberen iets te regelen voor overnachting in Ilulissat en een volgende vlucht naar Kangerlussuaq…
Vandaag zouden we terug gaan naar Kangerlussuaq, maar de snelboot vaart niet naar Ilulissat vanwege te hoge golven, we zijn omgeboekt naar de langzame boot (6 uur varen), en missen onze vlucht. Nu snel proberen iets te regelen voor overnachting in Ilulissat en een volgende vlucht naar Kangerlussuaq…